ermes (mit. gr.) - syn Zeusa i plejady Mai, urodzony w górach Kyllene w Arkadii, która była głównym ośrodkiem jego kultu. Jako dziecko ukradł Apollinowi część stada, a z wnętrzności zabitych na ofiarę zwierząt zrobił struny do liry, którą wykonał ze skorupy żółwia. Podarował ją Apollinowi dla przebłagania jego gniewu, a w zamian otrzymał laskę, zwaną kaduceuszem, która miała właściwości uśmierzania sporów i godzenia nieprzyjaciół. Zeus uczynił Hermesa swym gońcem - spełniał on każde polecenie szybko (miał skrzydlate sandały), roztropnie i dyskretnie. Hermes był opiekunem mówców, pasterzy, kupców i marynarzy. Jako patronowi podróżnych stawiano mu przy drogach pomniki zwane hermami. On także doprowadzał umarłych do Hadesu i w czasie sądu nad nimi pełnił obowiązki woźnego. Rzymianie utożsamiali z Hermesem Merkurego.
Do najbardziej znanych przedstawień Hermesa należą: "Hermes z małym Dionizosem na ręku", "Hermes zawiązujący sandał", relief przedstawiający "Hermesa z Orfeuszem i Eurydyką". Wyobrażano go zazwyczaj jako pięknego młodzieńca w sandałach ze skrzydełkami, z kaduceuszem i czapką, która czyniła go niewidzialnym.