ades (mit. gr.) - syn Kronosa i Rei, brat Zeusa i Posejdona, władca podziemnego świata zmarłych, mąż Persefony. Wyobrażano go sobie jako bezlitosnego starca, siedzącego na tronie, z berłem w dłoni i Cerberem u stóp. Jako patrona bogactw naturalnych ziemi nazywano go także Plutonem (bogaty) i przedstawiano z rogiem obfitości w ręku. Poświęconymi mu roślinami były cyprys i narcyz. Siedzibą Hadesa był Ereb.

ades to również nazwa podziemnego świata zmarłych, którego wejścia strzegł Cerber. Hades opływały rzeki Lete (zapomnienia), Acheron (smutku), Kokytos (płaczu i jęków), Pyriflegeton (lub Flegeton - ziejąca ogniem) i Styks. Zmarli, których Charon przewoził łodzią przez Styks, po wypiciu wody z rzeki Zapomnienia, wchodzili do podziemia. Sąd nad nimi sprawowało 4 sędziów: Minos, Radamantys, Ajakos i Triptolemos. Zmarli, którzy za życia nie spełnili żadnego czynu dobrego ani złego, pozostawali w Hadesie. Najwięksi zbrodniarze szli do najniższej części - Tartaru, cnotliwi przechodzili do Elizjum.