egaz (mit. gr.) - skrzydlaty koń, poczęty przez Meduzę za sprawą Posejdona. Urodził się z krwi Meduzy w chwili, gdy Perseusz odciął jej głowę. Pegaz żył na Akrokoryncie przy źródle Pirene. Tam znalazł go Bellerofon, któremu udało się, dzięki złotemu wędzidłu, otrzymanemu od Ateny, ujarzmić i dosiąść Pegaza, i przy jego pomocy, pokonać Chimerę. Bellerofon usiłował wznieść się na Pegazie na Olimp, spadł jednak i tylko sam Pegaz doleciał na szczyt. Służył odtąd Zeusowi, który zamienił go po śmierci w konstelację gwiezdną. Pod uderzeniem kopyta Pegaza miało powstać źródło Hippokrene (po grecku hippos znaczy koń, a krene - źródło) na górze Helikon, ulubionej siedzibie muz. Stąd Pegaz jest symbolem natchnienia poetyckiego.