tena (mit. gr.) - córka Zeusa. Urodziła się z głowy ojca, dlatego uchodziła za uosobienie wszelkiego rozumu i mądrości. Przyszła na świat w pełnej zbroi, stąd bogini wojowników. Posiadała liczne przydomki: Atrybutami Ateny były tarcza (egida), dzida, hełm, sowa (jeszcze dziś symbol mądrości) i drzewo oliwne. Gdy bogowie dzielili się panowaniem nad ziemią, Atena stoczyła z Posejdonem spór o opiekę nad Atenami. Spór wygrała, ofiarowując miastu oliwkę, podstawowe źródło bogactwa Attyki.
Atena, jako patronka Aten, nazwanych jej imieniem, była tam otaczana szczególną czcią: na akropolis znajdowała się najwspanialsza świątynia Ateny - Partenon, ku jej czci obchodzono szereg świąt, z których najważniejsze były Panatenaje. Najsłynniejsze posągi Ateny to rzeźby Fidiasza "Atena Partenos", "Atena Promachos" i "Atena Lemnia", zachowane w kopiach rzymskich. Przez Rzymian utożsamiana z Minerwą.