ak należy do niezbyt wyraźnych gwiazdozbiorów pasa zodiakalnego na niebie północnym. Znajdziemy go na ekliptyce ponad głową Hydry, pomiędzy Bliźniętami a Lwem. Przed 2000 lat Słońce znajdowało się w Raku w momencie letniego przesilenia. Obecnie po tym fakcie przetrwał jedynie zwrotnika Raka na północnej półkuli Ziemi, nad którym Słońce znajduje się dokładnie w zenicie 22 czerwca. Na skutek wpływu precesji osi ziemskiej, Słońce w rzeczywistości przechodzi przez ten gwiazdozbiór w lipcu i sierpniu. Mimo niezbyt jasnych gwiazd konstelację Raka odnajdziemy łatwo, gdyż mieści się w środku równobocznego trójkąta, utworzonego przez gwiazdy: Polluks, Regulus i Procjon.

ak, podobnie jak wszystkie gwiazdozbiory pasa zodiakalnego, ma związek z mitologią grecką. Jedna z legend mówi, że raka na niebie umieściła Hera, która stała po stronie wszystkich nieprzyjaciół Herkulesa. Wedle innej wersji, umieścił go tam Zeus, aby stale przypominał siłę Herkulesa i jego dobre uczynki. Obojetne, która z wersji wydawała się Grekom prawdziwa, obie zgodne są co do tego, że gwiazdozbiór przedstawia olbrzymiego raka z ostrymi kleszczami, pomocnika Hydry, która żyła w moczarach w pobliżu miejscowości Lerna w Argolidzie. Gdy Herkules zamierzał ją zabić, zabrał z sobą do pomocy Jolaosa, syna swojego brata przyrodniego. W czasie zaciętej walki z Hydrą rak ugryzł bohatera w nogę i wtedy zabił go Jolaos. Hydra ze zdumienia na okamgnienie osłabła w zmaganiach i to ją zgubiło. Herkules gorącą żagwią przypalał miejsca po odciętych głowach Hydry, by już więcej nie odrosły. Dla Chaldejczyków gwiazdozbiór przedstawiał Bramę Ludzkości, przez którą, jak wierzono, zstępowały dusze ludzkie na Ziemię.

Acubens (Sertan) - gwiazda podwójna, dla której rozdzielenia na dwa składniki wystarczy niezbyt duża lunetka. Jest to najjaśniejsza gwiazda w konstelacji Raka. Jej mniej jasny składnik jest prawdopodobnie gwiazdą zmienną. Układ znajduje się w odległości 181 lat świetlnych. Pierwsza nazwa gwiazdy pochodzi z arabskiego określenia zubana - kleszcze. Druga nazwa jest arabskim określeniem całego gwiazdozbioru saratan - rak, krab.

Al Tarf - tę gwiazdę obserwujemy z odległości 218 lat świetlnych. W rzeczywistości jest to gwiazda podwójna, której składniki mają taki sam ruch własny. Jaśniejsza z nich jest zaliczana do pomarańczowych olbrzymów. Nazwa gwiazdy jest arabska i oznacza koniec (al-taraf).

Asellus Borealis - gwiazda spektroskopowo podwójna, której światło potrzebuje 230 lat, aby dotrzeć na Ziemię. Łacińska nazwa gwiazdy oznacza północnego osiołka.

M 67 (NGC 2682) - jedna z najstarszych gromad otwartych. Jej wiek ocenia się na pięć miliardów lat. Należy do gromad bogatych w gwiazdy. W jej skład wchodzi do 100 gwiazd, a średnica gromady wynosi 14 lat świetlnych. Znajduje się w odległości nie większej niż 2600 lat świetlnych.