wiazdozbiór przedstawia jednego z potworów, od których Herkules uwolnił ludzi. Trzy z tych potworów, Lew, Hydra i Rak, dostały się na niebo z woli bogów, aby stale przypominać odwagę, siłę i dobre uczynki Herkulesa. Lew był potworem występującym w pierwszej z 12 prac, które Herkulesowi zadał Eurysteusz. Wypełnienie tych wszystkich prac miało Herkulesowi przynieść oczyszczenie ze strasznej zbrodni, jaką popełnił zabijając w napadzie szału zesłanego przez Herę własne dzieci i dzieci Ifiklesa. Herkules miał pokonać m.in. groźnego lwa, który był postrachem wszystkich ludzi. Lew żył w nemejskich górach, był dwukrotnie większy od innych lwów, a ponadto posiadał skórę, której nie imały się strzały. Herkules odszukał jego kryjówkę, jaką była jaskinia do dziś pokazywana turystom, następnie ogłuszył Lwa olbrzymią maczugą, zdusił i przerzuciwszy zwierzę przez plecy zaniósł do Myken. Gdy Eurysteusz ujrzał nadchodzącego Herkulesa, niemal skamieniał ze strachu, i to nie tyle na widok lwa, ile obawy przed olbrzymią siłą swego poddanego. Jak to bywa nie tylko w legendach, ale i w życiu, zamiast nagrody otrzymał Herkules zakaz wstępu na zamek mykeński.

gipcjanie wiązali gwiazdozbiór Lwa z nadejściem lata, kiedy to Lew jest wieczorem najwyżej nad horyzontem. W tym gorącym okresie ich kraj jeszcze bardziej przypominał im wysuszoną sawannę, królestwo lwa.

Regulus - najjaśniejsza gwiazda konstelacji. Gwiazda ta należała niegdyś do czterech strażników nieba, których symbolizowały gwiazdy: Regulus, Fomalhaut, Aldebaran i Antares, zwane gwiazdami królewskimi. Dzieliły one ekliptykę na cztery części, pory roku. W tej kolejności, gdy jeszcze punkt równonocy wiosennej leżał w gwiazdozbiorze Barana, reprezentowały one letnie i zimowe przesilenie oraz wiosenną i jesienną równonoc. Ponieważ Regulus leży niemal na ekliptyce, często jest w koniunkcji (opozycji) z Księżycem lub planetami. Słońce przechodzi w jego pobliżu około 23 sierpnia.
Regulus znajduje się w odległości 68 lat świetlnych. Jest układem potrójnym. Regulusa obiega towarzysz, który sam jest gwiazdą podwójną. Regulus jest gorącą gwiazdą o temperaturze powierzchni około 10 tysięcy Kelwinów i emituje 164 razy więcej promieniowania niż nasze Słońce.
Arabowie nazywali Regulusa Malikiyy, tzn. gwiazdą królewską, i przypisywali mu władzę na niebie. W Europie aż do pierwszej połowy XVI wieku używano łacińskiego odpowiednika nazwy arabskiej, Rex - król. Dopiero Kopernik nazwał gwiazdę Regulusem, czyli zdrobniałą formą od słowa rex, co można tłumaczyć jako mały król.

Denebola - gwiazda o średniej temperaturze powierzchniowej około 8 tysięcy Kelwinów, jest przez nas obserwowana z odległości 42,9 lat świetlnych. Nazwa gwiazdy powstała ze skrócenia jej pierwotnej nazwy arabskiej danab al-'asad, co oznacza ogon lwa.

Algieba - gwiazda podwójna, której składniki możemy oglądać już w niewielkiej lunecie. Gwiazda jaśniejsza jest olbrzymem barwy pomarańczowej. Obiega ją kolejny olbrzym o barwie żółtej, w ciągu 618,6 roku. Układ ten widzimy nieuzbrojonym okiem z odległości 172 lat świetlnych. Nazwa powstała na skutek transkrypcji arabskiego al-džabha, tzn. czoło, co nie odpowiada ściśle położeniu gwiazdy w wizerunku Lwa, gdyż Algieba znajduje się raczej w jego grzywie.

Zosma - biała gwiazda odległa o 82 lata świetlne. Nazwa gwiazdy jest pochodzenia greckiego, w przekładzie oznacza pas, nie pasuje ona zatem zbyt dobrze do gwiazdy, która jest położona w tylnej części wizerunku lwa, blisko jego ogona.

Ras Elased Australis - jej światło biegnie do nas 1600 lat, a nazwa powstała w nawiązaniu do pierwotnej nazwy arabskiej rás al-'asad al-džanubijja, czyli południowa gwiazda na głowie lwa; wyraz łaciński australis znaczy południowa.

Ras Elased Borealis - jest odległa o 148 lat świetlnych, a jej nazwa ra's al-'asad al-šamalijja jest pochodzenia arabskiego i oznacza północną gwiazdę w głowie lwa. Łaciński wyraz borealis znaczy północny.

Adhafera - gwiazda odległa o około 362 lata świetlne, której nazwa pochodzi od arabskiego wyrazu al-dafara - dołki za uszami wielbłąda, lub od al-'ašfar - powieki.

Chort (Coxa) - gwiazda barwy białej, a jej światło biegnie do nas 172 lata.

Subra - gwiazda podwójna, odległa o 116 lat świetlnych. Wokół głównego składnika obiega niewidoczny towarzysz w ciągu 14,5 dnia.

Leonidy - rój meteorów z radiantem w pobliżu Algieby. Maksimum tego roju przypada około 16 listopada. Ziemia przechodzi przez niego 4 dni. Rój pochodzi z komety Tempel-Tuttle. W 1966 roku Leonidy były obserwowane w postaci deszczu meteorów z liczbą 144 000 zjawisk w ciągu godziny.

M 95 (NGC 3351) - interesująca galaktyka spiralna z jasnym jądrem.

M 105 (NGC 3379) - gigantyczna galaktyka eliptyczna. Ponieważ znajduje się niesłychanie daleko (25,5 miliona lat świetlnych), widzimy ją na niebie tylko w postaci małej plamki. Jej masa odpowiada 190 miliardom mas słonecznych.

NGC 3628 - galaktyka spiralna o średnicy 130 000 lat świetlnych. Jej masa jest równa masie 43 miliardów Słońc i jest od nas odległa o 24,8 miliona lat świetlnych.