orona Północna należy do niewielkich, ale wyraźnych gwiazdozbiorów nieba północnego. Odnajdziemy ją pomiędzy Herkulesem i Wolarzem.

wiazdozbiór ma nam przypominać złoty diadem, który podarował bóg wina i uprawy winorośli, Dionizos (grecki Bakchos, łaciński Bacchus) swojej małżonce Ariadnie. Mit o córce kreteńskiego króla Minosa należy do wyjątkowo starych. Powstał przed około 3000 lat i uważany jest za pierwszą, w sposób literacki opracowaną, historię tragicznej miłości, jaką znamy. Jeszcze dziś w nawiązaniu do skomplikowanych sytuacji używa się wyrażenia "nić Ariadny", dzięki niej bowiem udało się Tezeuszowi przejść przez labirynt w Knossos. Nić Ariadny pomogła Tezeuszowi nie tylko zabić Minotaura, półczłowieka i półbyka, który co dziewięć lat zabijał siedem ateńskich dziewcząt i siedmiu chłopców, ale także bezpiecznie wydostać się z labiryntu. Jednak bóg grecki Dionizos po bohaterskim czynie Tezeusza przykazał we śnie Ariadnie, aby opuściła swojego ukochanego i poślubiła jego samego. Ariadna musiała poddać się woli boga i poślubić Dionizosa, małżeństwo jej nie było jednak szczęśliwe. Tęsknota za Tezeuszem doprowadziła ją z biegiem czasu do śmierci. Bogowie przenieśli Ariadnę na niebo, gdzie do dzisiaj świeci jej złoty diadem przypominający ludziom miłość i skutki sprzeniewierzenia się wolnej woli.

Gemma (Alphecca, Gnosia) - najjaśniejsza gwiazda w konstelacji. Jest gwiazdą podwójną i zmienną zaćmieniową. Jej jasność ulega zmianom w okresie 17,36 doby. Gemma wypromieniowuje 30 razy więcej światła niż nasze Słońce, a światło to jest koloru białego i dociera do nas z odległości 76 lat świetlnych. Alphecca jest wyrazem arabskim i oznacza jasną gwiazdę. Mieszkańcom dawnej Arabii gwiazdy tego gwiazdozbioru przypominały misę, podobnie w Persji gwiazdy były przyrównywane do misy, jednakże rozbitej, gdyż utworzony z nich krąg nie był zamknięty. Gemma jest łacińskim określeniem klejnotu. Gwiazdy miały wyobrażać nierozwinięty pączek w wieńcu z kwiatów. Nazwy Gemma dla tej gwiazdy używano od czasów Owidiusza, nazwy Aphecca znacznie wcześniej. Ta ostatnia pochodzi od wyrazu najjirmin al-fakka - jaśniejąca (gwiazda) Korony Północnej.

Nusakan - żółtobiały olbrzym, którego światło biegnie do nas 105 lat. Gwiazda ma niewidocznego towarzysza, którego obecność przejawia się zmianami w jej widmie. Obiega on główną gwiazdę raz w ciągu 10,5 roku. Jasność gwiazdy ulega zmianom w okresie 9,25 dnia. Nazwa powstała z arabskiego wyrazu oznaczającego miskę żebraczą (qas`at al-masakin).

gamma Coronae Borealis - układ trzech gwiazd odległych o 125 lat świetlnych. Główny składnik obiega w ciągu 91 lat gwiazda, która jest podwójna.

epsilon Coronae Borealis - gwiazda podwójna, od której dzieli nas dystans 155 lat świetlnych.

R Coronae Borealis - odległy o 84 lata świetlne typowy przedstawiciel interesujących gwiazd zmiennych, u których w nieregularnych odstępach czasu nagle maleje jasność i to o kilka wielkości gwiazdowych. Gwiazdy tego typu należą do nadolbrzymów i od czasu do czasu wyrzucają z jądra w formie otoczki węgiel wyprodukowany w wyniku reakcji termojądrowej. Dopóki otoczka nie ulegnie dostatecznemu rozproszeniu, powoduje spadek jasności gwiazdy.