imfy (mit. gr. i rz.) - boginie niższego rzędu, otaczające opieką miejsca, które zamieszkiwały. Wiara w nimfy jest wynikiem animistycznego charakteru religii greckiej, która tłumaczyła zjawiska przyrody działaniem bóstw. Nimfy były istotami śmiertelnymi, lecz długowiecznymi i wiecznie młodymi. Rozróżniano:

• okeanidy - córki Okeanosa, zamieszkujące wody oceanu
• nereidy - córki Nereusa, nimfy źródeł i rzek
• oreanidy - nimfy gór i grot
• driady - nimfy drzew i lasów
• hamadriady - nimfy mieszkające w drzewach, umierające wraz z drzewem, w którym żyły.

Nimfy przedstawiano jako młode dziewczęta (po grecku nymphe oznacza dziewczyna), nagie lub w powiewnych szatach, z pękami lub girlandami kwiatów.