ednorożec jest gwiazdozbiorem równikowym Drogi Mlecznej. Równik niebieski przechodzi niemal przez jego środek. Figurę konstelacji, utworzoną przez niezbyt jasne gwiazdy, odnajdziemy w środku tzw. trójkąta zimowego, jaki tworzą
Syriusz,
Betelgeuse i
Procjon. Chociaż na pierwszy rzut oka gwiazdozbiór wydaje się mało interesujący, znajdziemy w nim, już za pomocą małej lunety, piękne pola gwiazdowe oraz liczne
mgławice i gromady.
radycyjnie przyjmuje się, że gwiazdozbiór Jednorożca pochodzi z czasów nowożytnych i że wprowadził go gdański astronom Jan Heweliusz w 1690 roku. Inne źródła podają, że dokonał tego niemiecki astronom Jakob Bartsch. Natomiast Joseph J. Scaliger stwierdził, że konstelacja była już znana w Persji. Dlaczego gwiazdozbiór otrzymał nazwę Jednorożca, nie wiemy. Ta niezbyt wyraźna dla oka konstelacja mogła przecież otrzymać od astronomów inną, bardziej pasującą do niej nazwę.
alfa Monocerotis - pomarańczowy
olbrzym, którego obserwujemy z odległości 172
lat świetlnych.
beta Monocerotis - najjaśniejsza gwiazda w konstelacji Jednorożca. Już średniej wielkości teleskop rozłoży tę gwiazdę na trzy składniki o niemal jednakowej jasności. Układ ten znajduje się w odległości 148 lat świetlnych.
gamma Monocerotis - olbrzym barwy pomarańczowej, którego światło potrzebuje 326 lat, aby dotrzeć na Ziemię. Gwiazda ma na niebie towarzysza, którego ruch własny i odległość od nas pozostają nieznane. Nie wiemy zatem, czy tworzą one układ fizyczny, czy
parę optyczną.
delta Monocerotis - gwiazda, od której dzieli nas dystans 217 lat świetlnych. Ma ona na niebie towarzysza, o którym również niewiele wiemy.
Rozeta (NGC 2237-9) - mgławica gazowa o kształcie róży, którą pobudza do świecenia gorąca gwiazda. Średnica mgławicy wynosi około 59 lat świetlnych, a jej odległość oceniamy na 3260 lat świetlnych.
Konus (NGC 2264) - mgławica dyfuzyjna przysłaniająca jedną z najmłodszych
gromad otwartych, której wiek oceniamy na niecały milion lat. Mgławica jeszcze dziś jest miejscem narodzin gwiazd z materii międzygwiazdowej. Gromada ma średnicę niecałych 30 lat świetlnych i zawiera 140 gwiazd. Mgławicę obserwujemy z odległości 3260 lat świetlnych.
M 50 (NGC 2323) - dosyć gęsta gromada otwarta odległa o 2600 lat świetlnych. Jej średnica wynosi 8 lat świetlnych. Gromada zawiera około 100 gwiazd.