aran jest niewielkim, ale wyraźnym gwiazdozbiorem pasa zodiakalnego. Leży na północnej półkuli nieba, Słońce przechodzi przez ten gwiazdozbiór w kwietniu i w maju. Baran znajduje się pomiędzy konstelacjami Byka i Ryb.

tarożytnym Grekom gwiazdozbiór przypominał barana o złotym runie, który uniósł na swoim grzbiecie daleko na wschód od ojczyzny, Fryksosa i Helle, dzieci króla Orchomenu Atamasa i bogini obłoków Nefele. To na jej polecenie właśnie złoty baran uratował Fryksosa od złożenia go bogom w ofierze, do czego nakłaniała jego ojca zła macocha Ino. Podczas lotu nad cieśniną morską, oddzielającą Europę od Azji, Helle spadła i utonęła w głębinach morza. Dla uczczenia jej pamięci wody cieśniny nazywano aż po średniowiecze Hellespontem (dziś Dardanele). Fryksosowi udało się natomiast dotrzeć na baranie aż pod Kaukaz, gdzie przyjął go król Ajetes, syn boga słońca Heliosa. Gdy Fryksos dorósł, król oddał mu za żonę swoją córkę Chalkiope, a z barana z złotym runie złożył ofiarę Zeusowi.

Hamal - najjaśniejsza gwiazda konstelacji Barana. Jest to pomarańczowy olbrzym, znajdujący się w odległości 78 lat świetlnych. Nazwa gwiazdy powstała z arabskiego ra's al-hamal, czyli głowa barana. Mieszkańcy Arabii cały gwiazdozbiór nazywali baranem (hamal).

Sheratan - gwiazda, której światło potrzebuje 52 lat, aby dotrzeć na Ziemię. W rzeczywistości jest to gwiazda podwójna, a o istnieniu niewidocznego towarzysza wnioskujemy jedynie na podstawie zmian w widmie głównego składnika. Jego okres obiegu wynosi 107 dni. Nazwa gwiazdy pochodzi od arabskiego wyrazu šaratan - dwa znaki. Pierwotnie Arabowie nazywali ją kaukab al-šaratain - gwiazda dwóch znaków. W czasach gdy żył Hipparch, gwiazda ta oznaczała początek roku, wiosenną równonoc.

Mesarthim - już za pomocą niewielkiej lunetki stwierdzimy, że jest to układ podwójny, którego składniki obiegają wspólny środek masy. Układ jest odległy o 155 lat świetlnych. Gwiazda nazywała się kiedyś pierwszą gwiazdą w Baranie, gdyż leżała najbliżej punktu równonocy wiosennej. Dzisiejsza nazwa wiąże się z hebrajskim określeniem kapłana m šar tim. Związek tej nazwy z gwiazdą nie jest jasny.

Botein - gwiazda ta znajduje się w odległości 172 lat świetlnych. Nazwa pochodzi od arabskiego wyrazu butain - brzuszek. Prawdopodobnie w pierwszych zarysach gwiazdozbioru gwiazda ta była umiejscowiona na brzuchu barana, ale w późniejszych rysunkach znajdziemy ją już na jego ogonie.