yrafa jest gwiazdozbiorem niezbyt wyraźnym, ale za to bardzo rozległym. Leży pomiędzy Gwiazdą Polarną i konstelacją Woźnicy.

wiazdozbiór wyodrębnił w 1614 roku niemiecki astronom Jakob Bartsch. Nie wiadomo, dlaczego nazwał on ten gwiazdozbiór Żyrafą, choć to niemal "puste" miejsce na niebie, bez jaśniejszych gwiazd, przypominało Bartschowi, jak sam napisał, raczej Wielbłąda, który przyniósł Rebekę do Izaaka. Ta notatka Bartscha sprawiła, że angielski astronom Richard Anthony Proctor w XIX wieku zaproponował zmianę nazwy konstelacji na Wielbłąd (Camelus). Jednak jego propozycja nie przyjęła się i w ten sposób Żyrafa, nie owiana legendą, pozbawiona szczególnego uroku i interesujących obiektów, wprowadzona bez uzasadnienia, utrzymuje się na niebie do dnia dzisiejszego.

alfa Camelopardalis - niebieskobiała gwiazda o bardzo wysokiej temperaturze powierzchniowej, sięgającej aż 35 tysięcy Kelwinów. Gwiazda emituje 180 razy więcej światła niż Słońce. Oglądamy ją z odległości 3260 lat świetlnych, co oznacza, iż widzimy ją taką, jaka była w XIII wieku p.n.e.

beta Camelopardalis - najjaśniejsza gwiazda tego gwiazdozbioru. W rzeczywistości jest gwiazdą podwójną, której głównym składnikiem jest nadolbrzym, odległą o 466 lat świetlnych.