iec jest jednym z niewielu gwiazdozbiorów nieba południowego, których nazwa wiąże się z postępem technicznym. Możemy obserwować go niemal w całości w naszych szerokościach geograficznych. Konstelację dostrzeżemy na wieczornym niebie jesiennym blisko południowej części horyzontu, poniżej gwiazdy Mira z gwiazdozbioru Wieloryba. Trzy najjaśniejsze gwiazdy w Piecu tworzą charakterystyczny trójkąt. Choć na pierwszy rzut oka nie ma w Piecu interesujących obiektów, jednak znajdziemy tu jedną z najbardziej obfitych gromad galaktyk z Lokalnej Supergromady Galaktyk. Jej odpowiednikiem na niebie północnym jest równie obfita gromada galaktyk w konstelacji Panny.

wiazdozbiór wprowadził francuski astronom Nicolas Louis de Lacaille w 1763 roku. Pierwotnie tę część nieba nazwał on Piecem Chemicznym (Fornax Chimiae), chcąc przez to podkreślić wielkie znaczenie chemii dla postępu technicznego. Później Międzynarodowa Unia Astronomiczna skróciła nazwę gwiazdozbioru do jednego słowa.

alfa Fornacis - gwiazda podwójna, którą z odległości 46,6 roku świetlnego widzimy jako najjaśniejszą gwiazdę w konstelacji. Głównym składnikiem tej gwiazdy podwójnej jest żółtobiały podolbrzym, wokół którego obiega jego towarzysz w ciągu 408 lat.

beta Fornacis - ta gwiazda jest z kolei olbrzymem o żółtej barwie. Dzieli nas od niej dystans 181 lat świetlnych.

gamma Fornacis - kolejny podolbrzym, tym razem biały. Jego światło potrzebuje 466 lat, aby dotrzeć na Ziemię.

NGC 1365 - galaktyka spiralna z poprzeczką, odległa od nas o 49,2 miliona lat świetlnych. Średnica galaktyki wynosi około 186 500 lat świetlnych, a jej masa równa jest 170 miliardom mas słonecznych.