oląb jest małym gwiazdozbiorem nieba południowego. U nas wychodzi ponad horyzont w miesiącach zimowych jedynie jego północna część. Konstelację znajdziemy na południe od Wielkiego Psa i Zająca. Interesującym obiektem w gwiazdozbiorze Gołębia jest ciemny obłok materii międzygwiazdowej, z którym, według hipotezy pierwszych badaczy, związana jest epoka lodowa na Ziemi. Zgodnie z tą hipotezą, spadek temperatury na naszej planecie, a także na innych planetach Układu Słonecznego, był spowodowany przechodzeniem Słońca przez ten obłok materii międzygwiazdowej, wskutek czego została zaabsorbowana część promieniowania słonecznego, a tym samym nastąpił spadek temperatury.

owszechnie sądzi się, że gwiazdozbiór Gołębia wprowadził na niebo Austin Royer w 1679 roku. Z konstelacją Gołębia spotykamy się jednakże już o 76 lat wcześniej, w Bayerowkim dziele o Wielkim Psie. Gwiazdozbiór przedstawia gołębicę nad rufą okrętu Argonautów, który przed kilkoma wiekami utożsamiano z Arką Noego. Według Biblii, wśród innych zwierząt uratowała się od potopu także gołębica, która, gdy wody zaczęły opadać, pierwsza przyniosła w dziobie świeży listek z drzewa oliwkowego, świadczący o wynurzeniu się stałego lądu.

Phakt - najjaśniejsza gwiazda konstelacji. Światło od tej niebieskobiałej gwiazdy dochodzi do nas z odległości 148 lat świetlnych. Na niebie ma ona towarzysza. Chińczycy nazwali gwiazdę Chang Jin, czyli starzy ludzie. Etymologia nazwy gwiazdy jest niepewna. Zwykle wywodzą ją z arabskiego wyrazu hadar - zasiedlona kraina.

Wezn - pomarańczowy olbrzym, którego światło potrzebuje 142 lat, aby dotrzeć na Ziemię. Nazwa gwiazdy pochodzi od arabskiego wazn - brzemię.